«Абыр-сабырдан шаршағаным-ай!» И. В. фон Гете!
Ұлы тарихи өзгерістердің алдында адам баласы неткен кішкентай, неткен қорғансыз еді!
Гнаденталь - берекелі алап - мұғалім Якоб Бах тұратын ауылдың атауы неміс тілінен аударғанда осы ұғымды білдіреді екен. Еділдің арғы жаңалауындағы малшының қызы, Клараға деген махаббаты үлкен бақытқа ұласайын дегендей болды. Алайда қос ғашықтың жоспары бұзылмақ. Олардың пәк сезімдері Еділ бойындағы неміс оқиғаларына қарсы төтеп бере алмас. Берекелі де мерекелі көркем шаһар бір сәтте ұжымдастырудың қыспақ астында басылып, тұрпайы, жансыз, ашынған әлдебірге айналып шығады.
Еділдің биік ағынының ар жағындағы қыстақта басын аман сақтаған Якоб Бах Анче есімді қызын тәрбиелеп, керемет ертегілер жазып келеді. Оның үміт шоғы, армандары, күйініші мен қорқынышы, махаббаты, қадірлі естеліктері осы ертегілер жолдарында өз көрінісін табады екен.
Қойылым шарасыз сағыныш пен терең жалғыздық туралы баяндайды. Махаббат пен үміт туралы сыр шертеді.
