Барлықтарымыз күндердің бір күнінде ажал құшатынымызды білеміз, алайда мәңгі өмір сүретіндер секілді тіршілік етеміз. Ең жақын адамдарымызбен отырып, тілдесуге уақыт таба алмаймыз. Ал кейін бұл тілдесуге де жете алмай қалуымыз мүмкін. Оқиға кейіпкері тұрмыс-тіршілікке беріліп, бір күні досы Игорьмен әлі достасып үлгеремін деп ойлайтын, алайда тілдесу үшін ең алдымен өлім танып, содан кейін бір-ақ бірге отырып достықтың жүрекке жағымды, көңілді сәттерін еске алады екен болып шығады.
